Wyjątkowe osiągnięcie Kamila Glika. W jednym aspekcie przebił nawet Roberta Lewandowskiego i Łukasza Piszczka

Robert Lewandowski i Łukasz Piszczek - to najbardziej znani polscy piłkarze, którzy mogą pochwalić się podobnym osiągnięciem, co obecny zawodnik Benevento. Można pokusić się jednak o stwierdzenie, że Kamil Glik dokonał czegoś więcej niż jego dwaj reprezentacyjni koledzy. A konkretnie? Otóż były gracz Torino czy Monaco święcił triumfy w dwóch różnych spośród pięciu najsilniejszych lig w Europie. Poniżej przypominamy jego najlepsze, pojedyncze występy.

Kamil Glik nigdy nie zagrał w najwyższej klasie rozgrywkowej w barwach swojego pierwszego włoskiego klubu - Palermo. Po tym, jak latem 2010 roku związał się z klubem z Sycylii, reprezentant Polski musiał poczekać na debiut w Serie A niemal równo pół roku. Doczekał się w połowie sezonu, kiedy został wypożyczony do ostatecznego spadkowicza z włoskiej ekstraklasy w postaci Bari.

Warto było czekać. Zanim ekipa znad Adriatyku z hukiem spadła z ligi, Glik zanotował w jej koszulce wymarzony debiut. W święto Trzech Króli Bari zwyciężyło na wyjeździe w derbowym spotkaniu z Lecce (1:0), a 22-letni wtedy środkowy obrońca nie dość, że rozegrał całe zawody, to jeszcze zebrał za swój występ szczególnie pozytywne recenzje.

- Po tym meczu kibice nazwali go “Tytanem” - pisał w autoryzowanej biografii piłkarza pt. “Kamil Glik: Liczy się charakter” Michał Zichlarz. - Był bohaterem, bo jako nowo pozyskany piłkarz zagrał dobre spotkanie. Walczył, wybijał, przecinał co trzeba. Szybko go tam polubiono.

Kamil Glik na dobre zadomowił się na najwyższym klubowym poziomie w rozgrywkach 2012/13. Już jako zawodnik Torino. Po tym, jak sezon wcześniej pomógł zasłużonemu włoskiego klubowi wywalczyć awans z Serie B i powrócić po trzyletniej przerwie do elity.

Dokładnie 31 października 2012 roku nasz rodak zdobył również pierwszą bramkę w jednej z pięciu najsilniejszych lig w Europie. W środowy wieczór na Stadionie Olimpijskim w Rzymie to właśnie Glik otworzył wynik meczu przeciwko faworyzowanemu, zajmującemu wówczas czwarte miejsce w tabeli Lazio. W drugiej połowie wyrównał Stefano Mauri. Torino wywiozło jednak ze stolicy cenny punkt.

Niewykluczone, że największym osiągnięciem w całej karierze Kamila Glika nie okaże się tytuł mistrza Francji (o którym niżej) ani nawet pokaźna liczba występów (na tę chwilę 79) w reprezentacji Polski. Pozostanie nim pełnienie roli kapitana zagranicznego klubu.

“Il Capitano” po raz pierwszy założył na ramię prestiżową opaskę w oficjalnym meczu na inaugurację rozgrywek 2013/14, czyli na starcie dopiero trzeciego sezonu występów w barwach Torino. Gospodarze pewnie pokonali wtedy debiutujące na poziomie Serie A Sassuolo, a Glik zagrał na środku obrony u boku bardziej doświadczonych Emiliano Morettiego oraz Urugwajczyka Guillermo Rodrigueza. Kapitanem Torino pozostał przez trzy sezony, aż do przeprowadzki do Monaco.

Takiego zaszczytu dostąpiło niewielu: polskich piłkarzy grających za granicą, “stranieri” we Włoszech i wreszcie cudzoziemców w historii turyńskiego klubu.

Kto wie, czy najbardziej dramatyczny spośród 300 występów Kamila Glika w pięciu najsilniejszych europejskich ligach nie stał się jego udziałem w ostatniej kolejce wspomnianego wyżej sezonu 2013/14. Przystępując do 38. serii gier tamtych rozgrywek, Torino potrzebowało pokonać na wyjeździe Fiorentinę, by zapewnić sobie awans do eliminacji Ligi Europy. “Viola” zajmowała wtedy czwarte miejsce w tabeli, którego nie mogła już jednak ani poprawić, ani spaść w klasyfikacji niżej.

W drugiej połowie spotkania na Stadio Artemio Franchi drużyna kapitana Glika dwukrotnie odrabiała straty, zanim w trzeciej minucie doliczonego czasu gry stanęła przed wymarzoną szansą na sięgnięcie po komplet punktów. Okazji nie wykorzystała. Z rzutu karnego spudłował Alessio Cerci. Mecz zakończył się remisem. Torino zajęło w tabeli ósmą, zamiast szóstej lokaty.

Do “Byków” uśmiechnęło się jednak szczęście. Ostatecznie do udziału w europejskich pucharach nie została dopuszczona bowiem szósta w końcowej klasyfikacji Parma. Jej miejsce zajął zespół Glika, który dotarł zresztą następnie aż do 1/8 finału Ligi Europy, eliminując po drodze po równie pełnym dramaturgii meczu Athletic Bilbao. Awans do europejskich rozgrywek stanowi jak na razie największy drużynowy sukces reprezentanta Polski na włoskich boiskach.

Zanim przeniesiemy się wraz z Kamilem Glikiem do Francji, pozostańmy jeszcze na chwilę na Półwyspie Apenińskim. Kilka dni przed świętami Bożego Narodzenia w 2014 roku środkowy obrońca Torino został pierwszym polskim piłkarzem od czasów Zbigniewa Bońka, który wpisał się na listę strzelców w meczu Serie A aż dwukrotnie.

Co więcej, dwa gole Glika w drugiej połowie spotkania sprawiły, że broniące się w tamtym okresie przed spadkiem z Serie A Torino z nawiązką odrobiło straty i wygrało z zajmującą wówczas miejsce w czołówce tabeli Genoą. Nasz rodak zanotował zresztą wtedy rekordowy pod względem bramkowym sezon. Do siatki trafił aż siedem razy, w tym przeciwko Milanowi czy Napoli.

Zamieniając latem 2016 roku Serie A na Ligue 1, Kamil Glik w najśmielszych marzeniach nie mógł przypuszczać, co spotka go już w pierwszym sezonie występów w koszulce AS Monaco. Niemożliwe stało się rzeczywistością w przedostatniej kolejce sezonu 2016/17. Gol Kyliana Mbappe oraz pieczętujące trafienie Valere’a Germain w doliczonym czasie gry domowego meczu przeciwko Saint-Etienne zapewniły zespołowi z Księstwa - z reprezentantem Polski na środku obrony - sensacyjny tytuł mistrza kraju.

Mbappe, Bernardo Silva, Radamel Falcao, Fabinho, Joao Moutinho, Thomas Lemar, Benjamin Mendy - gra w jednej drużynie z zawodnikami tej klasy z pewnością pozostanie jednym z najpiękniejszych wspomnień, kiedy Glik zawiesi za kilka lat piłkarskie buty na kołku. Nasz rodak w żadnym wypadku nie był zresztą w Monaco statystą. Na koniec wspomnianego sezonu wybrano go do najlepszej jedenastki rozgrywek Ligue 1. To dopiero doborowe towarzystwo.

W Księstwie Kamil Glik udowodnił coś jeszcze. Pokazał, że polski piłkarz może odgrywać wiodącą rolę w zagranicznym zespole w więcej niż jednym kraju. Podobnie jak w Torino, w ostatnim sezonie gry we Francji nasz reprezentant zakładał opaskę kapitana Monaco. Wcześniej należał też do najbardziej bramkostrzelnych obrońców nie tylko w lidze, w której aktualnie występował, ale w ogóle na całym kontynencie.

Kiedy Glik już w drugiej minucie gry otworzył wynik spotkania czwartej kolejki rozgrywek 2017/18 z Olympiquiem Marsylia, zanotował zarazem ósme trafienie w zaledwie 40. meczu rozegranym we francuskiej elicie. Średnio wpisywał się zatem na listę strzelców w co piątym występie. I to w barwach zespołu mistrzów Francji i półfinalisty Ligi Mistrzów.

Nasuwa się wręcz pytanie: czy tak wyjątkową, zagraniczną karierą może pochwalić się jakikolwiek inny polski piłkarz?