"Wiedziałem, że zrobi karierę". Wielki trenerski talent na drodze Jagiellonii [NASZ WYWIAD]

ARTUR SOBIECH: Tak, zgadza się, mamy cały czas kontakt, to bardzo dobry szkoleniowiec. Akurat za jego kadencji Karagumruk grał najlepszą piłkę w Turcji. To było pokłosiem tego, że w tym klubie i tak samo potem Alanyasporze, wprowadził grę na krótkie podania, rozegranie od tyłu i dość długie utrzymywanie się przy piłce.

To też pewnie grało jakąś rolę, że się tak dobrze dogadywaliśmy, ale wtedy było jeszcze sporo starszych zawodników, jak Emiliano Viviano czy Lucas Biglia. On nie miał najmniejszego problemu w komunikacji z zespołem. Powiedziałbym wręcz, że była ona świetna. Bardzo dobrze dogadywał się ze starszymi i młodszymi od niego. I to nie miało najmniejszego znaczenia, bo każdy widział, że ma bardzo dobry pomysł na grę. Do tego przede wszystkim dochodziły świetne wyniki, wygrywaliśmy. Mieliśmy np. remisna Galatasaray - graliśmy jak równy z równym nawet z czołówką ligi tureckiej. W niektórych spotkaniach z faworytami nawet wygrywaliśmy, jak 2:1 z Besiktasem.

Tak, w tym się specjalizował. Zaczynał jako trener bramkarzy i stąd jego słynne rozegranie, właśnie od tyłu z bramkarzem i środkowymi obrońcami. Można powiedzieć, że przekłuł to na dalszą strefę, czyli wyżej, na pomocników i napastników. Pokazał, że ma pomysł na grę i to też zostało dostrzeżone. Ja już wcześniej wiedziałem, że to będzie bardzo dobry trener i zrobi karierę. Potwierdził to w Nicei, a potem został wykupiony przez Ajax za klauzulę odstępnego. Widać po Ajaksie, że już wprowadza swoje rozwiązania.

Tak. Bramkarz cały czas jest pod grą, taki jakby libero. Natomiast cała drużyna gra na krótkie podania i wyjścia na pozycję. Chodzi o to przede wszystkim, żeby zawsze zawodnik miał kilka opcji do zagrania a nie tylko jedną. Preferuje ustawienie 4 -1-4-1. W jego systemie napastnik często schodzi niżej i cały czas jest pod grą, wtedy w środku tworzy się romb. Skrzydłowi przesuwają się za to wyżej. To jest ruchome.

Kończył mi się kontrakt po sezonie. Była opcja jego przedłużenia, trener bardzo naciskał, żebym został w Karagumruk. Natomiast ja zdecydowałem się wtedy na Lecha Poznań. Ale to prawda, że u czułem się u niego bardzo dobrze w roli podwieszonego napastnika. Do tego graliśmy dobry futbol, który był chwalony w Turcji. W tym czasie odbyło się kilka kolacji drużynowych. Mieliśmy też wspólne obiady w klubie, więc z automatu spędzaliśmy tam dużo czasu. Bardzo dobrze wkomponował się w nasz klub.

Niedawno rozmawialiśmy, akurat na temat stażu jednego z polskich trenerów.

Uważam, że nie ma najmniejszego znaczenia, czy zawodnik ma 30 czy 20 lat. Po prostu grają najlepsi. Stara się wprowadzać młodych, to jasne, ale grają najlepsi i to jest najbardziej sprawiedliwe.

Nie, nikt się nie kontaktował, ale wiadomo, że w dzisiejszych czasach są zaawansowane narzędzia skautingowe. Można wszystko pobrać, obejrzeć, przeanalizować. To wszystko jest jak na dłoni.