Ukraińcy znów chcą przejść do historii. Wiarę w sukces opierają na jednym, głównym fundamencie

***

Dla Ukrainy stanowiło to duży krok naprzód, a tego lata tamtejsza drużyna narodowa będzie chciała znowu przejść do historii i po raz pierwszy w dziejach mistrzostw Europy wyjść z grupy. Za wiarą w powodzenie tej misji stoi taktyczny rozwój drużyny. W trakcie eliminacji Euro 2020 selekcjoner Andrij Szewczenko z dobrym skutkiem wykorzystywał głównie ustawienie 4-3-3. Po pandemii sztab szkoleniowy zaczął jednak “majstrować” przy systemie gry, dzięki czemu możliwym wariantem jest również ustawienie z trójką środkowych obrońców.

Cały plan gry opiera się na dwóch kreatywnych pomocnikach: Ołeksandrze Zinczence (który w Manchesterze City występuje oczywiście jako obrońca) i Rusłanie Malinowskim. Towarzyszy im skała w postaci Tarasa Stepanenki z Szachtara Donieck. Z przodu wiele będzie zależeć od formy Romana Jaremczuka z Gentu. Najlepiej obsadzoną pozycję w zespole stanowi tymczasem ta bramkarza, gdzie Heorhij Buszczan z Dynama Kijów rywalizuje o bluzę z numerem “1” z Andrijem Łuninem z Realu Madryt.

Na Ukrainie kibice oczekują od narodowej drużyny wielkich rzeczy, choć Andrij Szewczenko zaznacza, że te nie wydarzą się z dnia na dzień.

- Celem minimum jest wyjście z grupy - powiedział selekcjoner. - Mamy dobry, młody zespół i jeśli będziemy dobrze przygotowani, a piłkarze będą zdrowi, możemy tego dokonać.

Na horyzoncie pojawiło się jednak kilka chmur: początek eliminacji mistrzostw świata przyniósł trzy kolejne remisy, podczas gdy niejasna pozostaje przyszłość Szewczenki. Ten przyznał, że chciałby pewnego dnia popracować jako trener we Włoszech.

- Kiedy moja przygoda z reprezentacją Ukrainy dobiegnie końca, chciałbym poprowadzić drużynę klubową - nie ukrywa utalentowany trener. - Obecnie skupiam się na zespole narodowym oraz przygotowaniach do Euro, ale później rozejrzę się i zastanowię.

Najpierw jednak mistrzostwa Europy i wyzwanie w postaci meczów z Holandią, Austrią oraz Macedonią Północną. Reprezentacja Ukrainy czuje szansę na przejście do historii.

Jako zwycięzca “Złotej Piłki” z 2004 roku, Szewczenko jest na Ukrainie jednym ze współczesnych bohaterów narodowych. To nie zwalnia go jednak od krytyki. Kraj znajduje się w fazie “ukrainizacji”, a Szewczence szeroko obrywa się za to, że nie mówi w ojczystym języku. 44-latek płynnie porozumiewa się po angielsku, rosyjsku oraz włosku, ale obiecał, że “wkrótce” udzieli wywiadu również po ukraińsku.

- Mieszkam w Londynie, moja żona jest Amerykanką, moje dzieci mają podwójne obywatelstwo, ale pozostaję głębokim patriotą - powiedział Szewczenko, zapytany o swoją tożsamość narodową .

Swoją żonę, Kristen Pazik, miał poznać podczas “afterparty” u Giorgio Armaniego w 2002 roku. W wolnych chwilach lubi grać w golfa. Szewczenko rozegrał ponad 100 meczów w reprezentacji Ukrainy, a teraz okaże się, czy przebije to osiągnięcie w roli trenera.

Przykład Rusłana Malinowskiego z Atalanty można uznać za nieco paradoksalny. Jest on w ojczyźnie niezwykle popularny, będąc równocześnie rodzinnym człowiekiem i ogólnym filarem lokalnej społeczności.

- Doskonałość nie zna granic, zawsze można dążyć do bycia lepszym - mówi. - Zawsze wymagam od siebie maksimum. Zawsze myślę, że mogę grać jeszcze lepiej i bardziej pomóc drużynie.

Każda pojedyncza wzmianka o Malinowskim we włoskim mediach jest natychmiast tłumaczona na język ukraiński, a on sam często jest widziany w reklamach. Rodzinne nagrania wideo, za które odpowiedzialna jest jego żona Roksana, gromadzą sporą uwagę w mediach społecznościowych.

Na przełożeniu turnieju bez wątpienia skorzystał Artem Biesiedin. Napastnik Dynama Kijów został w grudniu 2019 roku zawieszony na 12 miesięcy za doping i latem 2020 roku pozostawał poza grą.

- Wielu żartuje, że to ja wymyśliłem kwarantannę - powiedział piłkarz. - To prawda, że jestem jedyną osobą, która skorzystała z przełożenia Euro 2020. To oczywiście złe, że ludzie chorują i umierają.

Heorhij Buszczan; Witalij Mykołenko, Mykoła Matwijenko, Serhij Krywcow, Ołeksandr Karawajew; Rusłan Malinowski, Ołeksandr Zinczenko, Taras Stepanenko; Ołeksandr Zubkow (Wiktor Cyhankow), Roman Jaremczuk, Andrij Jarmołenko (Wiktor Cyhankow).

“Chervona Ruta” stanowi wiecznie popularny przebój oraz symbol jedności i nieugiętego ducha Ukrainy. Często śpiewa się ją na rodzimych stadionach, a podczas międzynarodowych turniejów reprezentuje ona ukraińską kulturę. W 2018 roku ta piosenka nabrała wyjątkowego znaczenia dla narodowej reprezentacji.

- Jedyna Ukraina, jedyna reprezentacja! - powiedział prezes Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej, Andrij Pawełko. - Pozwólcie “Chervonej Rucie” zainspirować naszą najważniejszą drużynę do nowych zwycięstw i osiągnięć! Chwała Ukrainie!

“Ми на Євро“ “Jesteśmy na Euro” stanowi dla Ukraińców prosty, acz znaczący zwrot, który stał się szeroko znany po tym, jak Ołeksandr Zinczenko celebrował wygraną nad Portugalią w eliminacjach mistrzostw Europy.

“Шева – кум Павелка“ “Szewa jest kumplem Pawełki” to wyrażenie-broń tych, którzy krytykują reprezentację po porażkach lub słabych występach. Szewczenko jest ojcem chrzestnym jednego z dzieci Pawełki.

“Зіна і Маліна“ “Zina i Malina” jest rymującą się grą słów, połączeniem zdrobnień od nazwisk dwóch najbardziej wartościowych zawodników drużyny: Zinczenki i Malinowskiego.

Imponująca była troska pokazana przez bramkarza Realu Madryt, Andrija Łunina. Podczas gdy wielu graczy “Królewskich” ignorowało prośby kibiców o autografy w klubowym ośrodku treningowym, Łunin nie odmówił, przez cały czas mając na sobie prawidłowo założoną maseczkę. W Hiszpanii uznano go za przykład dla innych.

Czarnymi charakterami są tymczasem działacze Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej, którzy pozwolili na odwołanie meczu Ligi Narodów przeciwko Szwajcarii i przyznanie walkowera dla rywali. Ich brak gotowości do powołania nowego składu na tamto spotkanie (ten “podstawowy” nie mógł wystąpić z powodu wykrycia w nim przypadków zakażenia koronawirusem) kosztował kraj miejsce w dywizji A Ligi Narodów.

***

Igor Semyon pisze dla portalu ua-football.com

Pozostałe teksty z serii EUROekspert powstałe we współpracy z The Guardian znajdziesz TUTAJ