Taki piłkarz w Ekstraklasie to skarb. Bije rekordy prędkości i sypie pochwałami. "Macie świetną ligę"

Od kiedy Radomiak Radom awansował do najwyższej ligi, jego kadra zmieniła się diametralnie. To już od dawna nie jest polska szatnia, a w pewnym momencie jej dominującym językiem stał się portugalski. Krytycy zarzucali klubowi, że ten ściąga piłkarzy z obcymi paszportami, niekoniecznie patrząc na ich sportowe umiejętności. Do pewnego momentu wydawało się, że w tej szufladce znajdzie się również Capita. Angolczyk, który do Polski trafił latem ubiegłego roku, długo musiał poczekać, zanim jego imię zaczęło być wymieniane w gronie liderów zespołu z Radomia. Wiosną rozkręcił się jednak na dobre - ta kariera nabrała zawrotnego tempa.

Przez Radomiak w ostatnich latach przewinęło się mnóstwo mniej lub bardziej anonimowych stranierich. Na ich tle CV angolskiego skrzydłowego w momencie przeprowadzki do Radomia wcale nie prezentowało się tak licho. Jako nastolatek obrał on typowy kierunek dla wielu rodaków, czyli trafił do Portugalii. Później z Trofense wyciągnęło go Lille, ale we Francji występował jedynie w rezerwach. Spędził pół roku na wypożyczeniu w lidze belgijskiej, na dwa sezony zakotwiczył na zapleczu Primeira Ligi. Tuż przed dołączeniem do Radomiaka występował natomiast w Izraelu, w barwach Hapoelu Jerozolima.

- Latem miałem kilka ofert, ale ta ze strony Radomiaka spodobała mi się najbardziej i jestem bardzo zadowolony z decyzji, którą podjąłem. W Polsce mam świetne warunki do rozwoju i czuję się tu naprawdę dobrze. Przyznaję, że wcześniej nie wiedziałem zbyt wiele na temat Ekstraklasy. Nie zajęło mi jednak zbyt dużo czasu, zanim zdałem sobie sprawę, że to świetna liga, w której macie wspaniałe stadiony i fantastyczną atmosferę w trakcie meczów. To chyba zresztą ona najbardziej zaskoczyła mnie w waszym kraju - mówi nam Capita.

Dla wielu piłkarzy z Afryki gra w Polsce może okazać się sporym wyzwaniem. Przekonał się o tym Giovanni, pierwszy Angolczyk w historii Ekstraklasy, który w sezonie 2010/11 nie zawojował Arki Gdynia. Znacznie lepiej spisywał się kilka lat później w Zagłębiu Sosnowiec Alexander Christovao, ale nie zdołał uratować zespołu przed spadkiem. Zdecydowanie najlepszym zawodnikiem z tego kraju w dziejach polskiej ligi pozostaje więc Afimico Pululu, który dołączył do Jagiellonii Białystok latem 2023 roku i od tego czasu stał się jedną z największych gwiazd rozgrywek. Tylko że w przeciwieństwie do zawodnika Radomiaka, napastnik mistrzów Polski wciąż nie zadebiutował jeszcze w reprezentacji “Czarnych Antylop”. Tymczasem Capita już przed transferem do Radomiaka rozegrał w narodowych barwach trzy spotkania.

- Młodemu piłkarzowi nigdy nie jest łatwo opuścić swojej ojczyzny i wyjechać na drugi koniec świata. Oczywiście można powiedzieć, że nasz kraj jest zawsze tam, gdzie czujemy się najbardziej komfortowo, ale w takich sytuacjach trzeba dorosnąć znacznie szybciej niż przeciętny rówieśnik. Ja osobiście jestem bardzo przywiązany do mojej rodziny i przyjaciół, którzy są dla mnie najważniejsi i to za nimi najbardziej tęsknię w Polsce. To dlatego kiedy tylko znajduję okazję, wracam do Angoli, choć wiadomo, że aktualnie tego czasu za wiele nie ma - dodaje skrzydłowy.

I choć Capita po raz ostatni zagrał dla reprezentacji w lipcu 2022 r., Radomiak latem mógł się pochwalić transferem gracza, który: z jednej strony kopnął kilka razy piłkę na godnym europejskim poziomie, zaś z drugiej miał też za sobą przetarcie na arenie międzynarodowej. Jego wejście do Ekstraklasy było jednak dość pechowe. Zagrał w dwóch przegranych meczach z Górnikiem Zabrze (1:2) i Legią Warszawa (1:4) na inaugurację - w tym drugim strzelił nawet honorowego gola - ale potem słuch po nim zaginął. Zmagał się z problemami mięśniowymi, które dla piłkarza bazującego w tak dużym stopniu na szybkości okazały się bardzo dokuczliwe.

- Nie ukrywam, że ten początek nie był dla mnie łatwy. Doznałem kontuzji, wskutek której nie mogłem grać przez kilka miesięcy - tłumaczy nam zawodnik Radomiaka. - Na szczęście teraz od początku roku jestem już zdrowy i mogę pomóc drużynie na boisku. Naprawdę ciężko na to pracowałem, ale nie byłbym w stanie tego osiągnąć bez pomocy naszego sztabu trenerskiego i pionu medycznego. Są wyjątkowi, a ich wsparcie w trakcie mojego leczenia było fundamentalne. Zresztą cały Radomiak od chwili mojego przyjścia mocno się rozwinął i dotyczy to też organizacji klubu. Szatnia jest międzynarodowa, ale nie ma znaczenia, jakie języki w niej dominują. Liczy się, że w drużynie znajdziemy przede wszystkim bardzo dobrych ludzi, a tych w Radomiu nie brakuje - słyszymy.

Angolczyk na polskie boiska powrócił po zimowej przerwie i wreszcie mógł podzielić się swoją piłkarską magią. Przeciwko Legii zanotował gola i asystę, potem dołożył też trafienie z Lechią Gdańsk i dwa z Koroną Kielce. Z pięcioma bramkami na koncie już teraz rozgrywa swój najlepszy sezon w karierze. Do tego popisuje się niesamowitą szybkością. W niedawnym meczu z Rakowem Częstochowa z wynikiem 35,32 km/h pobił rekord prędkości w obecnym sezonie Ekstraklasy. W historii pomiarów w lidze szybszych było jedynie dwóch zawodników - Pontus Almqvist z Górnika Zabrze (35,37 km/h) i Artur Siemaszko z Puszczy Niepołomice (35,33 km/h).

- Spośród moich dotychczasowych występów w Ekstraklasie najbardziej wyróżniłbym ten z wiosennego starcia przeciwko Legii, ze względu na to, z kim się mierzyliśmy, jaka była klasa rywala oraz również moją indywidualną postawę. Legia stanowi świetny zespół i w dodatku ma w swoim składzie wielu piłkarzy o wysokiej jakości. Tymczasem zagraliśmy wtedy bardzo dobrze i to w dodatku przed własnymi kibicami. Po tym spotkaniu czułem naprawdę szczęśliwy - szczególnie że sam dołożyłem cegiełkę do tego sukcesu - opowiada nasz rozmówca.

Capita jest jedną z twarzy odrodzonego Radomiaka. Po średniej jesieni, kiedy drużyna w pewnym momencie zakręciła się nawet niebezpiecznie blisko strefy spadkowej, wiosna jest już znacznie bardziej udana. Pod wodzą nowego trenera Joao Henriquesa zespół zanotował cztery ważne zwycięstwa. Co ciekawe, przy trzech z nich do siatki rywala trafiał właśnie 23-latek z Angoli. Jego popis przeciwko Legii z pewnością był najbardziej medialny, ale z punktu widzenia ligowej tabeli wygrane z Lechią (2:1) czy Koroną (3:1) mogą okazać się w końcowym rozrachunku dużo ważniejsze.

- Uważam, że Ekstraklasa to bardzo niedoceniana liga - jest świetnie zorganizowana i posiada nowoczesną infrastrukturę. Do tego poziom rozgrywek jest coraz wyższy, dlatego sądzę, że w kolejnych latach jeszcze więcej osób będzie zwracać na nie uwagę. Do tego naprawdę jej sporym atutem jest już wspomniana przeze mnie wcześniej atmosfera na trybunach. Niestety w obecnym sezonie ze względu na kontuzję opuściłem kilka meczów i w konsekwencji nie miałem jeszcze okazji zobaczyć niektórych stadionów. Niemniej, oprócz naszych kibiców niesamowite wrażenie zrobili na mnie np. fani Legii - opowiada Angolczyk.

Kontakt Capity z Radomiakiem wygasa dopiero wraz z końcem sezonu 2026/27, co oznacza, że kibice radomskiego klubu powinni jeszcze trochę nacieszyć się jego grą. Wydaje się, że w tym momencie najważniejsze jest, aby wreszcie złapał regularność oraz unikał kontuzji, które wcześniej nie pozwalały mu rozpędzić się w Ekstraklasie. Wiosna na pewno dodała mu już sporo energii do dalszej pracy. Jeśli utrzyma taką formę również w kolejnych miesiącach, ma wręcz potencjał, aby w przyszłości zbliżyć się do rekordów sprzedażowych Radomiaka - Pedro Henrique (900 tys. euro) i Leonardo Rochy (700 tys.).

- Staram się jednak nie myśleć o Radomiaku jako o trampolinie do dalszej kariery. Uważam, że wszyscy w drużynie powinniśmy po prostu cieszyć się chwilą i żyć tym, co tu i teraz. Przynajmniej ja sam tak właśnie robię. Czuję się szczęśliwy w Polsce, Radomiu i klubie. Chcę w dalszym ciągu pomagać Radomiakowi, aby wspiąć się z nim jeszcze wyżej. Oczywiście myślę, że każdy gracz dąży do tego, aby występować w najlepszych ligach. Osobiście od zawsze moim marzeniem była gra w Premier League. Ale to tylko Bóg wie, co przyniesie przyszłość - podsumowuje.