Powrót legendy w I lidze. Już ograł Wisłę, zaraz "mecz zemsty". Ma coś do udowodnienia [NASZ WYWIAD]

Po ponad półrocznym bezrobociu Wojciech Łobodziński wrócił do pracy. Znowu objął doskonale sobie znany klub, Miedź Legnica, dla której przez lata zasłużył się najpierw jako piłkarz, potem opiekun rezerw, a następnie trener - architekt sukcesu, jakim był awans do Ekstraklasy. Obecny cel jest taki sam: przywrócić “Miedziankę” do elity. Dla “Łobo” to szczególnie ważna misja po tym, jak rok temu w nieprawdopodobnych okolicznościach nie awansował z Arką Gdynia. Arką, z którą zagra na wyjeździe w następnej kolejce. O meczu pełnym podtekstów i piekielnie ważnym dla układu tabeli, a także ograniu Wisły, innych ofertach i drużynie Miedzi porozmawialiśmy z trenerem w programie I Liga Raport na kanale Meczyki.pl. Oto zapis rozmowy z poniedziałkowego popołudnia, tuż po tym, jak szkoleniowiec na żywo obserwował w Łęcznej spotkanie Górnika z Arką.

WOJCIECH ŁOBODZIŃSKI, TRENER MIEDZI LEGNICA: Wiadomo, że wam tego nie powiem (śmiech). Ale [notatki] nie tylko o Arce, o Górniku Łęczna też. Miałem w planie tam pojechać bez względu na wynik swojego meczu, ale tak naprawdę moja analiza skończyła się w momencie czerwonej kartki dla Hide Vitalucciego. Potem większa analiza nie miała sensu, drugi raz taka sytuacja, by Arka musiała grać w dziesiątkę, prawdopodobnie się nie powtórzy. Więc potem głównie zacząłem notować o Górniku.

Nie chciałbym się na tym “złapać”. Znam piłkarzy, ale wiadomo, że ten plan na mecz trenera Dawida Szwargi jest inny. Dlatego też pojechałem do Łęcznej, by złapać trochę szerszą perspektywę. Chcę się jak najlepiej przygotować do tego meczu, bo będzie on ważny nie tylko dla układu tabeli, ale dla mnie prywatnie również.

Rozmawiałem z kilkoma klubami, nie powiem, że nie. Po rozwiązaniu kontraktu z Arką oferty pojawiły się w miarę szybko, ale z różnych względów nie byłem wtedy na to gotowy. Wydaje mi się, że podjąłem dobrą decyzję, by przeczekać ten moment.

Wszystko tak naprawdę rozegrało się w 48 godzin.

Miałem wątpliwości, bo sobie szybko przeanalizowałem i ten okres pomiędzy moją ostatnią pracą w Legnicy a obecną nie był zbyt długi. Z drugiej strony, spojrzałem w kadrę i jest w niej tylko dwóch zawodników z poprzedniego okresu pracy, więc sporo się zmieniło, jeśli chodzi o klub. Ale po rozmowie z panem Andrzejem Dadełłą (właścicielem - przyp. red.) zdecydowałem się objąć Miedź.

Nie będziemy ukrywać, że skompletowanie defensywy na mecz z Wisłą Kraków było wyzwaniem. Wypadło nam czterech zawodników, z czego trzech obrońców, więc nie było łatwo. Dobrze, że byłem na miejscu i mogłem obejrzeć w poprzednią niedzielę mecz trzecioligowych rezerw. Miałem okazję zobaczyć na żywo Babacara Diallo i podjąłem decyzję, by właśnie jego wystawić, choć mogłem kombinować w inny sposób. Ale trochę, a nawet bardzo zaryzykowałem. Spodobał mi się jednak w tym meczu trzecioligowym no i zagrał.

Nie uważam, by Wisła zagrała bardzo zły mecz, bo stworzyła sobie trochę sytuacji. Oczywiście, pierwsza połowa - mimo tego, że miałem mało czasu [po objęciu drużyny] - była bardzo fajna, jeśli chodzi o pressing, o stworzone sytuacje, o organizację gry, o intensywność. Trochę sobie zdawałem sprawę, że w drugiej połowie może to siąść, bo intensywność pierwszej i wyliczenia, jeśli chodzi o bieganie, były na bardzo wysokim poziomie. Wisła później przycisnęła, ale tak sobie myślę, że Wisła, mimo problemów, mimo zdobytych punktów, to jest Wisła. Czyli okej, jest niestabilna, jeśli chodzi o formę w tym sezonie, ale potrafi wygrać 5:0 z Ruchem Chorzów, to dalej jest bardzo mocny zespół. Byliśmy więc bardzo ostrożni i skoncentrowani do samego końca.

Z ławki bałem się, że może być czerwona. Z ławki, bo ten dystans był, powtórkę mieliśmy troszeczkę później. Impet był, ale jedyne co, to Letniowski nie trafił czysto w nogi zawodnika. Nie mam zamiaru go szczególnie bronić, nie o to chodzi, porozmawiam z nim jednak na ten temat, bo jeżeli by trafił centralnie w achillesa czy piszczel, to pewnie czerwień by była. Ciężko mi się odnieść, ale uważam, że było blisko [czerwonej kartki].

Ja mam takie spostrzeżenia, że on ma wszystko, jeśli chodzi o poruszanie się, o taktykę - jest mega inteligentny, piłkarsko jest bardzo dobry. Ale ostatnio bramek nie strzela, prawda? A tego wymaga się od napastnika.

Analizując jednak mecz z Wisłą, nie mam do niego zastrzeżeń, jeśli chodzi o samą grę. Miał jedną stuprocentową sytuację… Ja będę go wspierał, wierzę, że przyjdzie moment, w którym tę jedną czy drugą sytuację wykorzysta i w ten sposób się przełamie. Okej, ważne, by napastnik strzelał bramki, ale wywiązuje się na ten moment ze swoich zadań. Potrzebujemy jego goli i mam nadzieję, że przyjdą, ale jeśli chodzi o prace dla zespołu i piłkarskie elementy, to on jest na bardzo wysokim poziomie.

Z tą “dziesiątką” - tak, myślałem o tym, ale na mecz z Wisłą odwróciłem “trójkąt” i grałem jedną “szóstką” oraz dwiema “dziesiątkami”. Potrzebowałem zawodników, którzy w fazie niskiej - wiedziałem, że z Wisłą będziemy nisko bronić - jako “dziesiątki” byłyby bardziej defensywne. A jak się odwróci trójkąt, to obaj stawali się “dziesiątkami”. Ale przy klasycznym ustawieniu 4-2-3-1, gdyby Engvall był jedyną “dziesiątką”, jak Rodado w Wiśle przy Zwolińskim, na pewno będę mógł sobie na to pozwolić.

Tak, widać, że jest w gazie. Nie ma co dyskutować. Jego motoryka, indywidualne umiejętności - to w tej chwili jeden z najlepszych piłkarzy w tej lidze.

Nie tylko on.

Wydaje mi się, że obie drużyny mają bardzo, bardzo mocne skrzydła. Dużo bazują na grze tymi skrzydłami, jest tam dużo intensywności, grania przez boki. Mam wrażenie, że tam może się to rozstrzygnąć, tak podejrzewam, choć strategicznie podchodząc do meczu z Arką, trzeba brać pod uwagę wszystkie elementy. Znam jednak wartość Gaprindaszwiliego i Oliveiry, przychodzili jeszcze za mojej kadencji. A w Miedzi jest Antonik, jest Bochnak, jest Podgórski, jest wracający po kontuzji Michalik. Skrzydła mogą mieć znaczenie.