Oceny po meczu Kopenhaga - Raków! Powinno być lepiej. "Zupełnie niewidoczny, cień gracza z początku el. LM"

Noty wystawiliśmy w skali 1-10. Wyjściowa ocena to 5.

Zawalił gola, tutaj nie ma co bronić bramkarza, który w poprzednich rundach spisywał się doskonale. Źle się ustawił, zdrzemnął, dał zaskoczyć w kluczowym momencie meczu. Nie możemy dać wyższej oceny, z całą sympatią dla Vladana.

Najbardziej nerwowy punkt defensywy Rakowa, ale poza jednym "wsadzeniem na konia" Papanikolau ostatecznie nie popełnił większego błędu. W 74. minucie świetnie zablokował Claessona.

Najlepszy piłkarz Rakowa w tym spotkaniu, choć nie był w pełni sił. Zanotował mnóstwo kluczowych, ważnych interwencji w defensywie. Wielokrotnie blokował groźne próby rywali, świetnie się ustawiał, grał jak na lidera przystało. Razem z Rundiciem zdrzemnęli się właściwie raz, gdy w poprzeczkę uderzył Larsson. Duży szacunek dla kapitana.

Również bardzo solidny występ. Pewny z tyłu, czujny, skuteczny i pożyteczny, ponadto z konkretami w ofensywie. Miał kilka obiecujących zagrań, to też po jego kluczowej wrzutce gola Tudor wystawił Zwolińskiemu na 1:1.

Piłkarze Kopenhagi bardzo na niego uważali, więc mimo sporych chęci i dynamiki nie miał na Parken łatwo. Dał jednak swój "magic touch", asystując Zwolińskiemu.

Był bliski gola po pięknej akcji, z drugiej strony to jego łatwo ograno w 54. minucie, gdy o mały włos nie padła druga bramka dla gospodarzy. Świetne momenty przeplatał słabymi, czasem wykazywał zbędną nerwowość.

Dyskretny, mniej aktywny niż w poprzednich meczach. Mogliśmy spodziewać się po nim więcej.

Cały Rumun. Potrafi zagrać świetnie, by po chwili powodować ból głowy i załamanie rąk kibiców. Dużo ambicji i chęci, ale także sporo chaosu. Nierówny występ ze słabą końcówką.

Kolejny słabszy mecz w wykonaniu Cebuli. W pierwszej połowie zupełnie niewidoczny, w drugą wszedł z większym impetem, aktywnie, ale koniec końców nie dał drużynie wiele. Cień zawodnika z początku eliminacji.

Najjaśniejszy punkt ofensywnego trio Rakowa. Najaktywniejszy, nawet jeśli brakowało mu dokładności, to próbował, szukał rozwiązań, podawał. W 67. minucie huknął w słupek, po chwili kapitalnie też dorzucił na głowę Piaseckiego. Nie ma się czego wstydzić po tym występie.

Doceniamy zaangażowanie, wybieganie, ale niewiele zdziałał, szczególnie, że nie miał wielkiego wsparcia kolegów. Jedyną sytuację bramkową mógł chyba wykończyć lepiej, bo dobrze wyszedł na pozycję, lecz oddał czytelny i lekki strzał.

Wszedł za Berggrena i nie wniósł wiele, w końcówce odznaczył się bardzo nerwowym zmarnowaniem jednej z akcji.

Zaczął obiecująco, aktywnie, chciał być pod grą, ale dość szybko zniknął.

Jedna efektowna akcja, ale zakończona strzałem zamiast mądrym dograniem, ponadto dość sporo niedokładności. Widać było przerwę w grze.

Wszedł, miał świetną szansę, nie zmarnował jej. Robotę wykonał w stu procentach, szkoda, że nie pojawił się na murawie wcześniej.

Jedno ostrzejsze wejście i jedna świetna interwencja w tyłach. Zostawiamy "piątkę".