Lech Poznan pokazał, że ma czego szukać w Europie. Ale znów popełnił ten sam błąd. "To może i będzie boleć"

Lech przygodę w grupie rozpoczął od największego wyzwania, jakim było starcie na Estadio Ciudad de Valencia z Villarreal, czyli półfinalistą Ligi Mistrzów z ostatniego sezonu. Rywale są jednym z głównych faworytów do triumfu w Lidze Konferencji, bo przecież dwa lata temu triumfowali w Lidze Europy.

"Kolejorz" był w tym meczu skazany na pożarcie. Nawet w tym przypadku, że Unai Emery wystawił na czwartkowe starcie zupełnie inną jedenastkę niż na ostatni mecz ligowy (4:0) z Elche.

Jednak lechici spełnili słowa Johna van den Broma z konferencji prasowej, gdzie szkoleniowiec zapowiadał, że ma pomysł na mecz, ale też chce grac w piłkę z dużo bardziej utytułowanym rywalem. Holender na to spotkanie zmienił ustawienie, bowiem w swoim 16. meczu zdecydował się na dość zaskakujące roszady taktyczne, które miały przynieść zagęszczenie środka pola i problemy w ofensywie gospodarzy. Postawił na wszystkich dostępnych środkowych pomocników, ponieważ Sousę Holender widzi jednak wyżej.

Lechici przy wsparciu ok. 200 kibiców z Polski fantastycznie weszli w to spotkanie. W tym sezonie w Europie był to 9. mecz "Kolejorza", a w czterech z nich Lech strzelał gola w pierwszych 10 minutach. Piłkarze Johna van den Broma świetnie wyszli do pressingu, a błąd popełnił debiutujący w barwach gospodarzy 20-letni Duńczyk Filip Jorgensen, co po meczu Holender przyznał, że było jednym z pomysłów na to starcie. Villarreal rozpoczął ten mecz tak samo, jak spotkanie domowe w IV rundzie el. Ligi Konferencji przeciwko Hajdukowi Split. Tam też padł gol w 2. minucie, a spotkanie zakończyło się wynikiem 4:2 dla hiszpańskiej ekipy.

Po tym początku było widać, że powtarzane ostatnio w każdej wypowiedzi "trzy zwycięstwa z rzędu" sprawiły, że zespół mistrza Polski wyglądał pewnie. Przez pierwsze 30 minut gospodarze nie oddali celnego strzału. Byli podwajani, każdy piłkarz Lecha był asekurowany w starciach 1 na 1. Było widać duże zaangażowanie, ambicje i chęć sprawienia niespodzianki. Lech świetnie - do tego momentu - realizował postawione przez Holendra zadania.

Potem Villarreal wrzucił Lecha na karuzelę. Na taką, na jakiej polskie drużyny mogą się znaleźć tylko w europejskich pucharach. To było bardzo podobne wrażenie do starcia w Baku z Karabachem, gdzie "Kolejorz" świetnie wszedł w mecz, a skończył, przegrywając do przerwy. Tutaj było gorzej, bo było 1:3, a szans na podniesienie się nie było widać. Ale...

Lech na drugą połowę wyszedł z większym luzem. Mało kto się spodziewał, że podopieczni Johna van den Broma są w stanie wrócić do tego meczu i strzelić łącznie trzy gole na terenie rywala. Po przerwie zeszło ciśnienie z lechitów. Nie mieli nic do stracenia i to podziałało. Widać było, że John van den Brom był lekko przybity, bo mimo dobrego występu, to jest dalej porażka. Lecz ten mecz pokazał, że ta drużyna może walczyć o punkty w Europie nawet z Villarrealem.

Liderzy "Kolejorza" wzięli to na swoje barki. Jednym z nich jest na pewno Mikael Ishak, który w 18. meczu dla Lecha w europejskich pucharach strzelił 13. i 14. gola. Michał Skóraś, bo o nim trzeba napisać kilka słów, bo wydaje się, że mocno puka do bram pierwszej reprezentacji, a wziął ten mecz na swoje barki, nie tylko strzelając gola. Można uznać, że wychowanek Lecha wchodzi w buty Jakuba Kamińskiego i nie tylko sportowo, bo w szatni też staje się coraz ważniejszym zawodnikiem i niedługo zapewne przedłuży swój kontrakt z klubem.

Niestety wszystko znowu posypało się w końcówce. Kluczowe były zmiany, a właściwie zejścia Ishaka i Skórasia. Lech nie ma dzisiaj rezerwowych, którzy potrafią zastąpić 1 do 1 w takim meczu liderów drużyny. Obaj zeszli, bo... musieli. Nie dawali już rady. Tempo meczu było niesamowite i zawodnicy poprosili o zmiany. Niestety to potwierdziło, że Lechowi brakuje jakościowej "ósemki", kiedy van den Brom zdecydował zmienić ustawienie. Podobnie z napastnikiem. Niby jest ich w kadrze trzech, ale wejście Szymczaka pokazało, że potrzebuje jeszcze czasu w lidze, nie mówiąc o europejskich pucharach.

W końcówce znowu ten sam błąd, czyli zostawienie zbyt dużo miejsca na boisku, bo to kolejny gol z dystansu stracony przez Lecha, co może boleć i będzie boleć. Przecież było tak blisko.

Lech swoją postawą nie zasłużył na porażkę, ale niestety w piłce liczy się to, co w sieci. To duża sztuka strzelić drużynie Villarrealu trzy gole, która w tym sezonie straciła w sześciu pozostałych meczach tylko dwa i to w jednym - z Hajdukiem Split.

Kto by powiedział, że po fatalnej porażce w połowie lipca z Karabachem, kibice Lecha będą mogli przeżywać jeszcze wielkie emocje. To dobry wstęp do tego, co może się wydarzyć w następnych kolejkach.

Prawda jest taka, że Lech zaskoczył swoich kibiców. Większość spisywała drużynę na porażkę kilkoma golami, a tu do końca była walka o korzystny rezultat i odrobienie strat. Niestety ta walka poszła na marne, ale pewnie w przyszłości to będzie historia, z której "Kolejorz" wyciągnie dobre wnioski, a przede wszystkim zdobędzie doświadczenie. Drużyna da sobie kopa, że w tej grupie jest w stanie wygrać z każdym, nawet z Hiszpanami na własnym boisku.

Szkoda wyniku, bo była poprzeczka, była w ostatnich minutach sytuacja Milić, ale... za piękne porażki nie przyznają punktów. Jednak kibic może być dumny z Lecha, bo chyba nikt się nie spodziewał, że dostanie taki zastrzyk emocji. Oczywiście ostatecznie negatywnych, ale człowiek po takim meczu chce więcej i jak to w piłce... liczy się, że następnym razem się odwróci. A to nie jest koniec tej europejskiej rywalizacji i czekamy na więcej. Wręcz dopiero początek.

Piłka nożna to emocje, a ich tu było niesamowicie dużo. Po to się gra w Europie, a Lech pokazuje, że ma tu czego szukać. Ten mecz był w pewien sposób podobny do spotkania z Benfiką, ale wydaje się, że historia gry w tej grupie może skończyć się inaczej, niż dwa lata temu.