Nie każdy może wygrać wszystko. Najlepsi piłkarze z brakującym trofeum w gablocie

Poniższe zestawienie podzieliliśmy na trzy części: rozgrywki Ligi Mistrzów, ligi krajowe oraz mistrzostwa świata. W każdej z nich wskazaliśmy piłkarzy z wybitnymi osiągnięciami w przynajmniej jednej z pozostałych dwóch kategorii (lub nawet w tej samej, ale na niwie indywidualnej), lecz zarazem takich, którzy nie zdobyli upragnionego trofeum w tej omawianej. Z pewnością kogoś przeoczyliśmy. Na inne kandydatury czekamy zatem w komentarzach!

Wykańczając dośrodkowanie Alphonso Daviesa, Robert Lewandowski nie tylko przypieczętował okazałą wygraną Bayernu Monachium nad Chelsea w pierwszym meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów pod koniec lutego. Dla kapitana reprezentacji Polski była to zarazem 64. bramka zdobyta w rozgrywkach Champions League. “Lewy” zrównał się tym samym na liście najlepszych strzelców w historii Ligi Mistrzów z czwartym w tej klasyfikacji Karimem Benzemą. Do trzeciego Raula obu tym “czynnym” napastnikom brakuje po siedem trafień. Polak jest też najlepszym strzelcem w całej historii rozgrywek o Puchar Europy spośród zawodników, którzy nigdy nie sięgnęli po najbardziej prestiżowe trofeum w klubowej piłce nożnej.

Lewandowski przynajmniej wystąpił w finale Champions League. Tego samego nie może o sobie powiedzieć szósty najlepszy strzelec w historii całych rozgrywek - Ruud van Nistelrooy.

Co więcej, holenderski snajper zdobył tylko trzy ze swoich 56 bramek w Lidze Mistrzów na dalszym etapie niż 1/8 finału. PSV Eindhoven z van Nistelrooyem w składzie ani razu nie wyszło nawet z grupy. Manchester United wygrał Champions League dwa lata przed przyjściem i dwa lata po odejściu Holendera z klubu. Real Madryt w latach 2007-2010 nie potrafił przebrnąć pierwszego szczebla fazy pucharowej.

Innym słynnym goleadorem, który prawdopodobnie zakończy swoją piłkarską karierę bez medalu za zwycięstwo w Lidze Mistrzów, jest oczywiście Zlatan Ibrahimović. Szwed znajduje się na ósmym miejscu w klasyfikacji najlepszych strzelców rozgrywek, ex aequo z Andrijem Szewczenką. Jakby tego było mało, Zlatan to jedyny zawodnik, który strzelał gole w Champions League aż dla sześciu klubów z czterech różnych krajów (wśród których nie ma dodatkowo Manchesteru United!). Podobnie jak w przypadku van Nistelrooya, żaden z jego 48 goli nie przełożył się jednak na awans któregokolwiek z nich do meczu finałowego.

Brak sukcesów drużynowych Lewandowskiego, van Nistelrooya i Ibrahimovicia w rozgrywkach Ligi Mistrzów jest o tyle niezwykły, że ci trzej wybitni napastnicy sięgnęli łącznie po mistrzostwa swoich krajów aż w siedmiu różnych krajach (Polsce, Niemczech, Holandii, Anglii, Hiszpanii, Włoszech i Francji).

Do innych utytułowanych piłkarzy, którzy nigdy nie zdobyli Pucharu Europy należą przede wszystkim francuscy i włoscy mistrzowie świata, tacy jak Laurent Blanc, Lilian Thuram, Patrick Vieira, Gianluigi Buffon, Gianluca Zambrotta czy Fabio Cannavaro. Trofeum za zwycięstwo w Champions League nie podnieśli też Pavel Nedved, Ronaldo czy - co być może najbardziej zaskakujące - Cesc Fabregas.

- Jeżeli chodzi o dietę i sposób, w jaki o siebie dbał, jego wpływ na pozostałych zawodników Chelsea był niezwykły.

Jamie Redknapp mówił w ten sposób na antenie “Sky Sports” o Gianfranco Zoli, jednym z najbardziej wpływowych piłkarzy w historii Premier League, który jednak nigdy jej nie wygrał. Włoski napastnik sięgnął za to po mistrzowski tytuł w innym kraju (wraz z Napoli zwyciężył w rozgrywkach Serie A w sezonie 1989/1990). Tego uczucia nie doświadczyli natomiast zdobywcy Ligi Mistrzów w osobach Stevena Gerrarda, Jamiego Carraghera czy Fernando Torresa. Przypadek tego ostatniego wydaje się zresztą najbardziej niesamowity. Torres jest przecież również dwukrotnym mistrzem Europy i mistrzem świata wraz z reprezentacją Hiszpanii. Nawet jako zawodnik Chelsea w rozgrywkach ligowych nigdy jednak nie triumfował. Podobnie zresztą jak jego rodak i były kolega także na niwie klubowej, Juan Mata.

Szczególnie w Anglii zaskakująco długa wydaje się zresztą lista słynnych piłkarzy, którzy nigdy nie sięgnęli po mistrzostwo kraju. W tym gronie znajdują się tak legendarne postaci jak kapitan mistrzów świata z 1966 roku, Bobby Moore czy bramkarz tej samej drużyny, Gordon Banks. Należą też do nich największe gwiazdy wyspiarskiego futbolu z lat pięćdziesiątych (Stanley Matthews), osiemdziesiątych (Gary Lineker) i dziewięćdziesiątych (Paul Gascoigne). Jest także wśród nich jeden z najlepszych strzelców w historii Premier League, Robbie Fowler. Wspomniany Redknapp zresztą też.

Na kontynencie mistrzami swoich krajów nie zostali nigdy kluczowi gracze reprezentacji, które zdobywały mistrzostwo świata. Wystarczy wspomnieć o Daniele de Rossim czy… Antoinie Griezmannie. Patery za zdobycie Bundesligi nie wzniósł dotychczas również jeden z największych nieobecnych finałów mundialu z 2014 roku, Marco Reus.

Nie ma w światowym futbolu statystyki, w którą przychodzi uwierzyć trudniej niż w tę poniższą.

Leo Messi ani Cristiano Ronaldo nigdy nie strzelili gola w fazie pucharowej Mistrzostw Świata. I to pomimo swoich licznych osiągnięć zespołowych i indywidualnych na mundialach. Messi jest przecież srebrnym medalistą turnieju z 2014 roku. Ronaldo zajął z Portugalią czwarte miejsce osiem lat wcześniej. Messi został nawet wybrany najlepszym zawodnikiem czempionatu rozegranego w Brazylii. Ronaldo popisał się pamiętnym hat-trickiem w spotkaniu fazy grupowej z Hiszpanią przed dwoma laty w Rosji.

Obie największe gwiazdy współczesnego futbolu zdobyły oczywiście wszystko, co było do zdobycia na arenie klubowej. Zarówno Messi, jak i Ronaldo święcili też sukcesy reprezentacyjne. Cristiano sięgnął nie tylko po mistrzostwo Europy w 2016 roku, ale wygrał także wraz z reprezentacją Portugalią pierwszą edycję Ligi Narodów niespełna 12 miesięcy temu. Tymczasem jego największy rywal, choć nadal nie zwyciężył również w rozgrywkach Copa America, ma na swoim koncie olimpijskie złoto z reprezentacją Argentyny.

Można by dyskutować bez końca, czy piłkarze, którzy nigdy nie zdobyli najbardziej prestiżowego trofeum w światowym futbolu, mogą być uznawani za najlepszych w historii piłki nożnej. Czy ich nieprawdopodobne osiągnięcia klubowe i indywidualne przebijają trzy tytuły mistrza świata zdobyte przez Pele, a nawet jeden wywalczony przez Diego Maradonę.

Może jednak po prostu nie każdy może wygrać wszystko? Pewnie znajdą się zresztą jakieś rozgrywki, w których nie zwyciężyli nawet Zinedine Zidane, Roberto Carlos, Andrea Pirlo, Iker Casillas, Xavi, Andres Iniesta, Sergio Ramos, Philipp Lahm czy Toni Kroos.