5 lat temu odbił się od Ekstraklasy. Teraz przeszedł do historii hiszpańskiej piłki i chce zatrzymać Messiego

Cifuentes to 41-letni bramkarz, który wraz z Cadiz CF awansował ostatnio do Primera Division. Tym samym sięgnął marzeń, które po nieudanym epizodzie w Piaście Gliwice wydawały się nieosiągalne. Urodzony w Albacete golkiper został niedawno drugim najstarszym debiutantem w historii ligi hiszpańskiej. Powiedzieć, że dotarł tam okrężną drogą, to jak nic nie powiedzieć. Przez Polskę i trzeci poziom rozgrywek do gry w czołowej lidze na świecie. Jego kariera to naprawdę niezwykła opowieść.

Cofnijmy się do 2014 roku. Wtedy to doświadczony Alberto Cifuentes po ponad 15 latach gry na drugim i trzecim szczeblu w Hiszpanii postanowił wyjechać z ojczyzny. Po wiekowego już golkipera zespołu La Hoya Lorca sięgnął śp. Angel Perez Garcia, wówczas rozpoczynający pracę w Piaście Gliwice. Zresztą nie był to jego jedyny transfer z doskonale znanego mu rynku. Kupił jeszcze Gerarda Badię z SD Noja.

Gracze z Segunda B od lat regularnie przyjeżdżają do Polski w poszukiwaniu lepszych zarobków i okazji do wybicia się, podczas gdy w ojczyźnie mają na to praktycznie zerowe szanse. Ale w przypadku Cifuentesa wyjazd do naszego kraju był już raczej podróżą w poszukiwaniu nowych, ciekawych doświadczeń. W końcu pojawił się u nas jako weteran, bez wielkich osiągnięć i realnych szans na to, aby pójść gdzieś wyżej. Trener Garcia widział w nim podstawowego bramkarza. Hiszpan spędził pół sezonu między słupkami gliwiczan. Dobił do piętnastu występów w barwach “Piastunek”. Po zaledwie kilku miesiącach spadł jednak w hierarchii za Jakuba Szmatułę i Dobrivoja Rusova, w efekcie lądując w rezerwach. Wydawało się, że to smutny koniec przygody wiekowego Hiszpana, chociaż on sam się nie załamywał i przyjął zesłanie do tzw. “klubu kokosa” w bardzo honorowy sposób. Nigdy też nie miał żalu o to, co go tutaj spotkało.

- Jestem profesjonalnym zawodnikiem. Dla młodych piłkarzy jesteśmy wzorem do naśladowania. Starsi gracze są w miejscu, do którego młodzież powinna dążyć. Młodsi koledzy wydają się zadowoleni, że mają możliwość kontaktu z nami - mówił wtedy portalowi “Sport.pl”.

Po roku Cifuentesowi wygasł kontrakt i tyle go w Gliwicach widziano. Zawodnik rozważał nawet zawieszenie butów na kołku, ale niedługo potem pojawiła się oferta z Cadiz CF, na którą przystał. Wrócił do trzeciej ligi hiszpańskiej. Raczej nie mógł spodziewać się, że ta decyzja zredefiniuje całą jego karierę.

Czasy gry ekipy z Andaluzji w La Liga były wówczas już dawno zapomniane. Od spadku w 2006 roku zespół z Kadyksu miewał ogromne problemy organizacyjne. W pewnym momencie wydawało się, że upadnie. Zresztą spór o władzę w klubie po dziś dzień czeka na rozstrzygnięcie przez sąd. Cifuentes pojawił się jednak już po największych turbulencjach. Cadiz powoli myślał o powrocie na wyższy poziom rozgrywkowy, co udało się już przy pierwszej próbie. W następnych sezonach Cadiz co roku liczyło się w walce o awans do Primera Division. Eks-bramkarz Piasta był pewniakiem do gry. Z czasem został nawet mianowany kapitanem zespołu. Udowadniał, że wiek w przypadku bramkarza to tylko liczba. Przez cztery lata zachował aż 67 czystych kont w 173 występach.

Cifuentes zdołał już skończyć 41 lat, ale jego zespół wreszcie uzyskał promocję do hiszpańskiej elity. Po latach tułaczki na niższych poziomach, po walce o uratowanie istnienia klubu, Andaluzyjczycy w końcu wrócili do raju po ponad dekadzie oczekiwania na sukces. A w to wszystko ogromny wkład miał piłkarz, który w Gliwicach przegrał rywalizację z Jakubem Szmatułą. Tego po prostu nie dało się lepiej wymyślić.

Po awansie na ulice Kadyksu, pomimo panującej pandemii, wyszły tysiące ludzi. Były śpiewy, radość, żółto-niebieski tłum. Cifuentes opowiadał serwisowi “fifa.com”, że klucz do sukcesu stanowiły aspekty mentalne. Zresztą on sam, jako lider szatni, odpowiada za utrzymanie odpowiedniej atmosfery.

- Mamy świetny skład. Wszyscy zawodnicy ciężko pracują, są pełni ducha walki i się wspierają. Tak naprawdę najważniejsze jest twoje nastawienie. To, co pcha cię dalej, to twój entuzjazm.

Po awansie Cadiz hiszpańskie media szybko podchwyciły historię Cifuentesa. W końcu doświadczony golkiper mógł od razu zapisać się w ligowych annałach. Wystarczyło, by pojawił się na murawie i od razu zostałby najstarszym powojennym debiutantem na tym poziomie rozgrywek. Musiał jednak chwilę poczekać, bo w pierwszej kolejce zasiadł na ławce, a jego miejsce zajął David Gil. Menedżer szybko wycofał się z tego eksperymentu po porażce z Osasuną 0:2.

W drugiej serii gier 41-letni weteran wrócił między słupki i od razu pomógł w wygranej z Hueską, zachowując czyste konto. Tym samym nie tylko wdarł się do czołówki klasyfikacji wiekowych debiutantów, ale wskoczył również na podium, jeśli chodzi o najstarszych zawodników, którzy kiedykolwiek pojawili się na murawie w La Liga.

Słów uznania nie szczędził mu nawet prezes klubu, Manuel Vizacino. Na łamach “AS-a” opowiadał: - Cifuentes to nasz lider i kapitan. Nikt mu za darmo nie dał miejsca w składzie i nikt mu go nie odbierze z powodu wieku.

Alberto zagrał również w dwóch kolejnych ligowych spotkaniach, więc wygląda na to, że zmiana z inauguracyjnej kolejki została uznana za niewypał. Teraz 41-latek może dalej żyć marzeniami. I czekać na starcia z Leo Messim czy Luisem Suarezem. Cieszyć się futbolem, chociaż chciał z nim skończyć po odbiciu się od polskiej Ekstraklasy.

- To byłoby cudowne, móc powiedzieć, że zagrałem przeciw niemu (Messiemu - red.) i jego “Barcy”, to byłby jeden z najbardziej pamiętnych momentów mojej kariery. Z odrobiną szczęścia może mógłbym nawet pomóc na zdobyć punkty - opowiadał Cifuentes.

Sport pisze piękne historie. Bo powiedzmy sobie szczerze - czy ktokolwiek z was uwierzyłby, że Alberto Cifuentes, 35-latek, którego ze składu Piasta wygryźli Jakub Szmatuła i Dobrivoj Rusov, zadebiutuje jeszcze w La Liga? To po prostu niebywałe. Pozostaje tylko życzyć mu dużo zdrowia i radości z tego, co robi. Chociaż, kto by się nie cieszył ze spełniania dziecięcych marzeń, nawet na tak późnym etapie kariery?