Oceny po meczu Polska - Słowacja. Fatalny Lewandowski, koszmar Krychowiaka i błysk Zielińskiego

Najgorszy? Grzegorz Krychowiak. Najlepszy? Brak. Najbardziej aktywny? Pewnie Piotrek Zieliński, zwłaszcza w pierwszej odsłonie. Ale to naprawdę trudne i irytujące wystawiać dziś oceny. Takie oceny.

Co turniej - los albo Wojtek sam w sobie wrzuca się na jakąś minę. To bramkarz ze światowego topu - fakt. Domagaliśmy się wyklarowania przez selekcjonera reprezentacyjnej ’’jedynki”. No i dostaliśmy. Czy przy bramce Szczęsny mógł zachować się lepiej? Musiał. Strzały w ’’krótki róg” nie są specjalnością naszego bramkarza. Kolejny mecz z orzełkiem na piersi, po którym nie możemy powstrzymać się przed krytyką Wojtka.

Sprawiał wrażenie pewnego siebie, zachowywał spokój w defensywie i podłączał się, by pomagać Jóźwiakowi. Ale to ich stroną padła bramka, a do tego po tym jak Bereś dostał ’’siatkę” i wpuścił Maka w nasze pole karne.

Na posterunku. Mimo początkowego braku zaufania ze strony Paulo Sousy to jednak nadal szef naszej linii obrony. Trzymał w ryzach nasz blok defensywny, grał nawet nieźle na wyprzedzenie.

Nie zawinił dziś i na tym można zakończyć jego ocenę. Naprawdę, trudno ocenić jego występ wyżej niż kolegów w obrony.. Mógł ucieszyć cały naród w doliczonym czasie, ale strzelił obok bramki.

Z ławki to zawsze robiący wrażenie joker. Dziś to piłkarz, który po prostu powalczył i nic poza tym. Straty i niemrawość w obronie. Przy golu powinien powalczyć zdecydowanie mocniej, a nie zostawiać na pastwę losu Bereszyńskiego. Może faktycznie lepiej idzie mu z ławki.

Najgorszy wśród Polaków, jeden z głównych winowajców. Mógł zachować się lepiej przy bramce, szybciej wrócił w pole karne. Teoretycznie piłkarsko niczym innym nie podpadł, ale jak można w tak głupi sposób osłabić drużynę po godzinie gry? Żenada. Krychowiak swoim wybrykiem zepsuł nam plan na całą drugą połowę spotkania.

Jego obecność w pierwszym składzie wydawała się absurdem. U Paulo Sousy od początku roku zagrał zaledwie przez 36 minut, natomiast na tyle zaimponował na ostatnich treningach, żeby wyjść w podstawie. Przy akcji bramkowej był w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie. I brawo Karolek, ale kiedyś Wojtek Szczęsny powiedział trafne zdanie o Arturze Borucu podczas Euro 2008: ’’niestety g*wno nam to dało”. Ocena podwyższona za bramkę.

Absolutnie niczym nie zawinił. Zagrał solidnie, nie można go dopisać do minusów tego spotkania. Jednak chociaż pokazywał się z przodu, to jego dośrodkowania były totalnie nieprzygotowane. Do wyróżnienia za asystę na początku drugiej odsłony spotkania. Jeden z najlepszych wśród naszych kadrowiczów, ale nie znaczy to, że ten mecz w jego wykonaniu był dobry.

Ale nam napędził bramkową akcję! Po to operował w środku pola wyżej niż Krychowiak i Linetty, żeby czekać na takie sytuacje. Dużo widział, ale nie przekładało się to w pierwszej połowie na efekty.

Rzadko kiedy to Zieliński jest najbardziej chwalony za aktywność na murawie, a dziś ewidentnie miał dobre nastawienie. Chciał i próbował brać na siebie. Ale dziś to on, a nie nasz kapitan - nie miał z kim grać. Jego zazwyczaj trema zabijała, zamiast tworzyć. Ze Słowacją imponował panowaniem nad piłką, uporządkowaniem sobie rywali pod swoją grę. Ale samemu się nie da.

Wziął to dziś na siebie? Udźwignął ciężar na swoich barkach? Otóż nie. W pierwszej połowie Lewy był cieniem samego siebie. To taki mecz, kiedy nie tylko był bezradny, ale i niespełniający podstawowych oczekiwań. Sam frustrował się poziomem kolegów, przez co zjechał ze swojego światowego poziomu. Robert strzelał, ale niecelnie, wracał się, ale w nieodpowiednich momentach i nie dał niczego ekstra. Po prostu zawiódł.

Przemysław Frankowski, Tymoteusz Puchacz, Jakub Moder i Karol Świderski - wszyscy rezerwowi zagrali zbyt krótko, żeby ich oceniać. Po prostu niczego nie wnieśli. Poza Świderskim, który w doliczonym czasie oddał groźny strzał sprzed pola karnego, ale złapał to Dubravka.