Oceny po meczu Polska - Portugalia. Kilka fatalnych występów. "Był katastrofalny"

Noty wystawiliśmy w skali 1-10. Wyjściowa ocena to 5.

Trudno winić go za stracone gole, a zaliczył przynajmniej dwie niezłe interwencje. W pamięć zapadła zwłaszcza ta przy strzale z dystansu Bruno Fernandesa.

Zagubiony, powolny, niepewny. Nie zawalił może bezpośrednio przy żadnej z bramek, ale całościowo nie dawał biało-czerwonym spokoju w defensywie. Wręcz przeciwnie.

Częściowo winny przy golu na 2:0, wcześniej prawie zaliczył "asystę" do Cristiano Ronaldo, ale ten uderzył w poprzeczkę. W końcu strzelił też gola samobójczego. Katastrofalny występ.

Mimo wszystko najlepszy z tercetu środkowych obrońców przed przerwą, choć poprzeczka była bardzo nisko. Potrafił dobrze podłączyć się do akcji ofensywnych, a i w obronie popełniał najmniej błedów. Ich oczywiście całkowicie się ich nie ustrzegł. To stroną jego (i przede wszystkim Frankowskiego) szalał Leao.

Jak zwykle wybiegany i aktywny. Miał kilka fajnych rajdów i podań, choć w ostatecznym rozrachunku tym razem nie dołożył konkretów.

Bardzo kiepski debiut. Głównie przyglądał się, jak grają rywale i biegał za piłką. Operował nią niezwykle rzadko. Maczał też palce przy drugim straconym golu, bo łatwo uciekł mu Leao. Zdarzyło mu się nawet w prostej sytuacji zagrać na aut.

Kręcił swoje kółeczka, pokazywał się do gry, zaliczył kilka dobrych zagrań, no i przede wszystkim strzelił gola. Nie był to może wielki występ Zielińskiego, ale trudno mieć pretensje akurat do niego.

Niewidoczny. Biało-czerwoni zostali zdominowani w środku pola, a o obecności Szymańskiego przypominaliśmy sobie raz na kilkanaście, może nawet kilkadziesiąt minut. Niedokładny przy stałych fragmentach, raz spróbował strzału z dystansu, ale bez efektu.

Fatalny. Maczał palce przy dwóch straconych golach. Najpierw uciekł mu asystujący Bernardo Silva, potem odjechał Leao, z którym zresztą wahadłowy reprezentacji Polski miał ogromne problemy też w wielu innych sytuacjach. W ofensywie Frankowski dawał niewiele, choć potrafił przyzwoicie dośrodkować do Świderskiego i Lewandowskiego.

To był naprawde trudny mecz dla polskich napastników. Świderski mimo wszystko był jednak chyba bardziej widoczny niż Lewandowski. Napastnik Charlotte przynajmniej dochodził do sytuacji. Dwa razy próbował głową, raz był blisko uderzenia nogą, ale rywal wybił na rzut rożny.

Szukał piłki, wychodził do niej momentami bardzo głęboko, próbował rozgrywać, ale głównie przy tym zwalniał akcje. Na sytuację czekał 55 minut i był naprawdę blisko. Jego strzał głową okazał się jednak ostatecznie niecelny. Chwilę później zepsuł złym podaniem akcję zapoczątkowaną przez Zalewskiego.

Nie brał udziału w fatalnej pierwszej połowie. Wszedł po przerwie i na tle pozostałych defensorów wyglądał solidnie.

Grał krótko, ale zaliczył asystę przy golu Zielińskiego, co trzeba docenić.