Ich nie ma już z nami. Wspominamy ludzi sportu, którzy odeszli przez ostatni rok

Choć nie sposób napisać o wszystkich, którzy przez lata związani byli ze sportem, chcemy wspomnieć o wielu postaciach, które musieliśmy pożegnać przez ostatni rok.

Były piłkarz i trener. Jako zawodnik reprezentował m.in. Legię Warszawa, Broń Radom, Hutnik Warszawa, Radomiak Radom, FC Piaseczno, Polonię Warszawa, Ceramikę Opoczno, Koronę Kielce i Mazowsze Grójec. Po zakończeniu piłkarskiej kariery zaczął pracę w roli szkoleniowca. W 2006 roku przejął Broń Radom. Później prowadził też Siarkę Tarnobrzeg, Pilicę Białobrzegi. Zmarł w wieku 49 lat.

Były hiszpański tenisista. Czterokrotny triumfator turniejów wielkoszlemowych. Wygrywał Rolanda Garrosa (1961, 1964), US Open (1965) i Wimbledon (1966). Przez pewien czas lider światowego rankingu. W 1984 roku wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sław. Zmarł w wieku 83 lat.

Były siatkarz. Z reprezentacją Polski dwukrotnie zdobywał wicemistrzostwo Europy (1979, 1981). Wraz z kadrą wywalczył też czwarte miejsce na igrzyskach olimpijskich w Moskwie. Odnosił także sukcesy w karierze klubowej. Jako zawodnik Legii Warszawa trzykrotnie był mistrzem Polski.

Lekkoatleta z Trynidadu i Tobago, który w 2012 roku sięgnął po brązowy medal igrzysk olimpijskich w sztafecie 4x400 metrów. Jego ostatni występ na bieżni zakończył się zajęciem trzeciego miejsca w finale Diamentowej Ligi w Zurychu. Zginął w wypadku samochodowym. Miał 29 lat.

Przez ponad 50 lat związany z Legią Warszawa. To właśnie on był pomysłodawcą klubowego muzeum "Wojskowych" i jego kustoszem przez półtorej dekady. Wcześniej pracował m.in. jako dziennikarz w magazynie “Nasza Legia”. Zmarł w wieku 64 lat.

Były piłkarz Realu Madryt i honorowy prezydent klubu ze stolicy Hiszpanii. W barwach “Królewskich” grał na przełomie lat 50. i 60. Jest rekordzistą pod względem liczby zdobytych mistrzostw Hiszpanii (12 tytułów) oraz Pucharów Europy (6). Zanim trafił do “Królewskich”, reprezentował także Racing Santander. Rozegrał 43 mecze w reprezentacji Hiszpanii. Po zakończeniu kariery przez jakiś czas pracował jako trener. Zmarł w wieku 88 lat.

Polski dziennikarz sportowy i menedżer piłkarski. Przez wiele lat pisał dla “Przeglądu Sportowego”. Współpracował też z “Interią” czy Polsatem Sport. Długi czas mieszkał we Francji i reprezentował interesy takich piłkarzy jak Jacek Bąk, Piotr Świerczewski, Kamil Kosowski czy trener - Henryk Kasperczak.

Najbardziej utytułowany polski szkoleniowiec, który pracował za granicą. W latach 1977-1991 trenował algierskie JS Kabylie, z którym zdobył siedem mistrzostw kraju i dwa puchary Afrykańskiej Ligi Mistrzów. W Polsce pełnił rolę trenera Pogoni, Arkonii Szczecin, a także Warty Poznań i Arki Gdynia. Jako piłkarz grał m.in. w barwach wspomnianej Arkonii (wtedy Gwardii). W trakcie drugiej wojny światowej reprezentował zaś barwy założonego przez Rosjan klubu Spartak Lwów, gdzie występował również słynny Kazimierz Górski. Zmarł w wieku 102 lat.

Były piłkarz takich klubów jak Napoli czy Real Madryt. Do “Królewskich” trafił w 1995 roku i rozegrał 21 spotkań. Większość kariery spędził jednak w swojej ojczyźnie oraz Brazylii. 85 razy wystąpił w barwach reprezentacji Kolumbii. Zmarł w wyniku obrażeń doznanych podczas wypadku samochodowego. Miał 55 lat.

Czołowy agent piłkarski świata. Prowadził interesy m.in. Erlinga Haalanda, Paula Pogby, Marco Verrattiego i Zlatana Ibrahimovicia. W jego “stajni” znajdowali się też Matthijs de Ligt, Stefan De Vrij, Hirving Lozano, Moise Kean, Alessio Romagnoli czy Ryan Gravenberch. Przez wiele lat cierpiał z powodu choroby płuc. Zmarł pod koniec kwietnia tego roku. Miał 54 lata.

Były piłkarz i trener. Zdecydowanie większą karierę zrobił jednak jako szkoleniowiec. Dwukrotnie prowadził Legię Warszawa, trzykrotnie Lecha Poznań. Pracował też m.in. w Arkonii Szczecin, Stali Stalowa Wola, Szombierkach Bytom, Pogoni Szczecin, Zagłębiu Sosnowiec, Olimpii Poznań czy greckim Iraklisie Saloniki. Największe sukcesy święcił z “Kolejorzem”. Zdobył mistrzostwo Polski i wprowadził klub do Europy, gdzie Lech pokonał Olympique Marsylia. Zmarł w wieku 79 lat.

Był jednym z najbardziej znanych szkockich piłkarzy w latach 90-tych. Największe sukcesy odnosił w barwach Rangersów. Między 1991 a 1998 rokiem w ich barwach sięgnął po pięć tytułów mistrza Szkocji i trzy krajowe puchary. Ponadto grał m.in. w Oldham Athletic, Hibernian, Sheffield United, a w 2001 roku zaliczył dwa występy w Manchesterze United. Szkot rozegrał 43 mecze w drużynie narodowej. Uczestniczył w mistrzostwach świata w 1986 i 1990 roku oraz EURO 1992 i 1996.

Były reprezentant Polski w piłce nożnej. Z biało-czerwonymi w 1982 roku wywalczył brązowy medal mistrzostw świata. W kadrze rozegrał 20 spotkań i zdobył pięć bramek. W trakcie swojej kariery klubowej grał natomiast dla Arki Gdynia, Lecha Poznań, Lechii Gdańsk, AE Larisy, Adanasporu oraz Saint-Etienne. Pracował ponadto jako trener w Raduni Stężyca i Cartusii Kartuzy. Zmarł w wieku 66 lat.

Jedna z największych legend niemieckiego futbolu. Seeler przez całe życie był związany z Hamburgerem SV. Do niemieckiego klubu dołączył w 1953 roku i przez blisko 20 lat zdobył 404 bramki w barwach "Rothosen". Grał też w reprezentacji, z którą sięgnął w 1966 roku po wicemistrzostwo świata. Zmarł w wieku 85 lat.

Jeden z najlepszych trenerów przygotowania fizycznego na świecie. Bliski współpracownik Antonio Conte, a w przeszłości także Marcelo Lippiego. Pracował w Juventusie, Catanii, francuskim Ajaccio, chińskich Jiangsu Suning oraz Guangzhou Evergrande, a także w reprezentacji Włoch i do momentu śmierci - Tottenhamie. Zmarł w wieku 62 lat. Kilka dni wcześniej dowiedział się, że choruje na białaczkę.

Dziennikarz, który współpracował z tygodnikiem "Piłka Nożna", a także z "TVP Sport", gdzie komentował mecze Copa America. Publikował teksty w "Gazecie Wyborczej", "Rzeczpospolitej" i "Polityce". Napisał także książki, w tym m.in. "Copa America" i "Mexico Catolico". W 1997 roku otrzymał Nagrodę Kisiela, a w 2011 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Były wybitny siatkarz z naszego kraju. W reprezentacji Polski rozegrał 325 meczów. W 1974 roku sięgnął z nią po mistrzostwo świata, a dwa lata później zdobył złoty medal igrzysk olimpijskich. Na swoim koncie miał również cztery krążki mistrzostw Europy i liczne sukcesy klubowe - m.in. wygranie Pucharu Europy w barwach Sanitalu Parma. Zmarł w wieku 69 lat. Chorował na raka trzustki.

Były sędzia piłkarski i promotor polskiego boksu. Jako arbiter prowadził m.in. mecze europejskich pucharów i eliminacji do mistrzostw świata czy Europy. Później skupił się na rozwoju zawodowego boksu w naszym kraju. Współpracowało z nim wielu znanych pięściarzy. Piotr Werner zmarł dwa dni temu w wieku 73 lat.