Chelsea FC. Tak Jose Mourinho analizował FC Barcelonę w 2006 roku. "To notoryczny oszust. Łatwo się przewraca"

Oba zespoły spotkały się w 1/8 finału Ligi Mistrzów. Do pierwszego meczu Chelsea przygotowała się niezwykle sumiennie. Mourinho i jego ówczesny asystent Villas-Boas, opisali nie tylko taktykę Barcelony, którą prowadził wtedy Frank Rijkaard, ale też każdego z jej piłkarzy.

I to właśnie opinie portugalskich trenerów na temat graczy rywala są najciekawsze. Z opisu gry Carlesa Puyola dowiemy się, że ówczesny kapitan Barcelony zbyt łatwo ulega emocjom, prowokuje przeciwników i popełnia błędy w ustawieniu. Za jego mocną stronę uznano grę głową. W przypadku jego partnera na środku defensywy, czyli Rafy Marqueza, zauważono, że lepiej spisuje się w drugiej linii.

W przypadku Ronaldinho uwagę zwrócono na jego niedostatki w grze defensywnej i kiepskie powroty do obrony.

- To notoryczny oszust. Łatwo się przewraca - napisano o sposobie gry Brazylijczyka. Mourinho i Villas-Boas zauważyli, że ówczesny gwiazdor Barcelony lubił dryblować, często szukał okazji do strzału i gubił obrońcę już w pierwszym kontakcie z piłką.

Ronaldinho często lubił grać z Leo Messim, u którego podkreślono umiejętności techniczne, "niesamowitą grę jeden na jednego" i szybkość. Zauważonp, że Argentyńczyk operuje niemal wyłącznie lewą nogą.

- Jeśli jest możliwość sfaulowania go, to róbmy to szybko i daleko od bramki - zauważyli trenerzy Chelsea.

Samuel Eto'o, który uzupełniał wtedy atak Barcelony, jest określony jako piłkarz "eksplozywny i agresywny z piłką i bez niej". Zauważono, że Kameruńczyk dobrze radzi sobie w tłoku i dobrze gra na pograniczu spalonego, ale często strzela z nieprzygotowanych pozycji.

O ówczesnym stylu gry Andresa Iniesty dowiemy się, że był bardzo dynamiczny. Podreślono, że Hiszpan szybko się porusza i szybko decyduje na uderzenia. Nazwano go "chytrym".

Victor Valdes został określony jako dobry bramkarz, który potrafi kontrolować wolną przestrzeń za linią obrony. Jako jego słabość wskazano grę nogami.

Chelsea była więc przygotowana teoretycznie, ale z praktyką poszło gorzej. Barcelona na Stamford Bridge wygrała 2:1, a u siebie zremisowała 1:1. Później wygrała całą Ligę Mistrzów.