Legendy piłki nożnej: Pele. Rekordzista mundialu, a dla wielu najlepszy piłkarz w historii futbolu
Kiedy wymieniamy najlepszych piłkarzy w historii, jego nazwisko paść musi obowiązkowo. Pele, bo o nim mowa, przez wielu uważany jest za najwybitniejszego zawodnika w historii. Dopiero gdy rządzić zaczęli Lionel Messi i Cristiano Ronaldo, jego pozycja nieco zmalała, ale mimo to, Brazylijczyk wciąż jest uważany za boga tej dyscypliny.
Edson Arantes do Nascimento, znany szerzej jako Pele, rozpoczął swoją karierę w Santosie w 1956 roku. Swój debiut zaliczył już w wieku 15 lat i zdobył bramkę w wygranym 7:1 meczu z Corinthians Santo Andre. Świat nie wiedział jeszcze, że był to pierwszy z 1283 goli, jakie Pele strzelił w swojej piłkarskiej karierze.
W 1958 roku Pele, mając zaledwie 18 lat, był jednym z najważniejszych piłkarzy “Canarinhos” na Mistrzostwach Świata w Szwecji. Reprezentacja Brazylii wygrała ten mundial, a Pele strzelił po bramce w ćwierćfinale i półfinale. W ostatnim meczu z gospodarzami turnieju zdobył aż dwa gole.
Cztery lata później Brazylia broniła tytułu na mundialu w Chile i udało jej się to zrobić po mistrzowsku. Pele na tym turnieju zagrał tylko dwa mecze z powodu kontuzji i zdobył jednego gola w fazie grupowej. Niemniej jego gablota została wzbogacona o drugie z rzędu najważniejsze trofeum na świecie.
W 1970 roku, Pele został pierwszym, i jak dotąd ostatnim, piłkarzem w historii, który ma w swoim dorobku aż trzy mistrzostwa świata. Brazylia zajęła pierwsze miejsce na mundialu w Meksyku, a Pele strzelił pierwszą bramkę w finałowym meczu z Włochami, który “Canarinhos” wygrali 4:1. Po zakończeniu tej imprezy, Pele zrezygnował z gry dla reprezentacji. Miał wówczas 30 lat.
Brazylijczyk kontynuował natomiast swoją karierę klubową. W swoim rodzimym Santosie grał aż do roku 1974 i wygrał z nim 6 mistrzostw Brazylii, 2 turnieje Copa Libertadores i 2 Puchary Interkontynentalne dla najlepszej drużyny na świecie.
W 1974 roku Pele zdecydował o zakończeniu swojej piłkarskiej kariery, ale już rok później zdecydował się ją wznowić, zostając piłkarzem New York Cosmos. W 1977 roku został mistrzem nieistniejącej już ligi North American Soccer League. Jego pożegnalny mecz odbył się 1 października, czyli kilka miesięcy po tym sukcesie. Zagrały w nim drużyny Santosu i New York Cosmos, a Pele rozegrał po połowie w każdej z nich.
Podczas gali w Zurychu w 2014 roku FIFA nagrodziła Pelego Złotą Piłką za zasługi dla futbolu. W latach 90. Brazylijczyk pełnił rolę dyrektora sportowego Santosu, a Międzynarodowy Komitet Olimpijski uznał go najlepszym sportowcem XX wieku.
Największe sukcesy Pelego:
Santos FC:
- Mistrzostwo Brazylii: 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1968
- Copa Libertadores: 1962, 1963
- Puchar Interkontynentalny: 1962, 1963
- Superpuchar Interkontynentalny: 1968
- Campeonato Paulista: 1958, 1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1973
New York Cosmos:
- North American Soccer League: 1977
Reprezentacja Brazylii:
- Mistrzostwo świata: 1958, 1962, 1977
Kacper Dąderewicz