Kapitalna Wisła Kraków ma pewien problem. Widać to gołym okiem. "Na Ekstraklasę nie wystarczy"

W pierwszej połowie piątkowego starcia zobaczyliśmy prawdziwy koncert krakowskiej Wisły. Drużyna grała efektownie, do przerwy prowadziła już 3:0, a i tak był to właściwie najmniejszy wymiar kary dla rywali z Rzeszowa. Gdyby Luis Fernandez miał tego wieczora nieco lepiej nastawiony celownik, po 45 minutach mogło być nawet i 6:0.

W drugiej części gry obraz meczu diametralnie się zmienił. Szkoleniowiec “Białej Gwiazdy” chciał wykorzystać pewne prowadzenie swojego zespołu i dość szybko wpuścił na murawę wielu zmienników. Trudno się dziwić - przed Wisłą jeszcze kilka bardzo ważnych spotkań, w tym nadchodzące starcie “o sześć punktów” z Ruchem Chorzów. Przeprowadzając zmiany można było oszczędzić kilku istotnych piłkarzy, a jednocześnie poprawić morale tych, którzy na co dzień rzadziej dostają swoje szanse.

- Część zmian była spowodowana bardziej nie kontuzją, ale zagrożeniem kontuzji. Chłopcy gdzieś tam coś poczuli i nie chciałem ryzykować przy tym wyniku, bo wiadomo jak ważny mecz przed nami i wszystko robiłem, abyśmy można powiedzieć mogli wyjść w meczu z Ruchem na galowo - potwierdzał po meczu Sobolewski.

Zmieniona Wisła w drugiej połowie była już mocno bezzębna. Stal zdobyła bramkę, a po niej miała jeszcze swoje szanse. Mecz, który wydawał się zamknięty, nagle zrobił się bardzo emocjonujący, bo ekipa z Rzeszowa poczuła krew i chciała iść za ciosem. Na szczęście dla gospodarzy piłka nie wpadła już do bramki i “Biała Gwiazda” zdobyła arcyważne punkty.

Jeśli zmiennicy mieli potwierdzić przydatność do zespołu i wykorzystać swoją szansę, to zdecydowanie tego nie zrobili. Kolejny raz w tej rundzie. Gra Wisły w drugiej części spotkania - kolokwialnie ujmując - siadła. Fani “Białej Gwiazdy” mogli przekonać się o ogromnej dysproporcji w jakości między niektórymi piłkarzami pierwszej jedenastki i ich zastępcami. I to z pewnością jest problem, którego w dłuższej perspektywie nie można ignorować.

Wisła po zimowych wzmocnieniach ma naprawdę bardzo mocną pierwszą jedenastkę. Na boku defensywy błyszczy David Junca, solidnie prezentują się skrzydłowi - Alex Mula i Miki Villar. Świetne recenzje zbiera też rządzący w środku pola James Igbekeme. Przy nich dużo lepiej prezentują się ponadto ci, którzy są w zespole dłużej - Luis Fernandez czy Angel Rodado.

Na dobrą sprawę w galowym ustawieniu Wisły trudno znaleźć dziś wyraźne wyrwy. Ale kiedy trzeba coś zmienić, dać impuls z ławki, zastąpić jedno z mocnych ogniw, zaczyna się problem. Bardzo daleko od dobrej formy są ci, którzy praktycznie w każdym meczu pojawiają się na boisku w drugiej połowie - Michał Żyro i Mateusz Młyński. Kilku szans w roli zmiennika nie wykorzystał też Sergio Benito. Zdenek Ondrasek dopiero dochodzi do siebie po bardzo poważnej kontuzji. To samo można powiedzieć o Alanie Urydze i Jakubie Błaszczykowskim.

Wisła ma to szczęście, że urazy nie dopadają póki co najważniejszych ogniw. Problemy pojawiły się jedynie w środku pola, bo najpierw przez uraz wypadł Vullnet Basha, a zaraz potem Igor Sapała, ale prawdziwym kozakiem okazał się sprowadzony last minute Igbekeme. I nie dość, że rozwiązał kłopot, to jeszcze dodał “Białej Gwieździe” jakości w jednej z kluczowych stref boiska.

Dużo gorzej może być wówczas, jeśli kontuzje czy kartki dopadną najważniejszych piłkarzy z innych pozycji. Bo oni nie mogę już liczyć na tak jakościowe zastępstwo. W tym roku żaden z piłkarzy wprowadzonych w drugiej połowie przez Sobolewskiego nie zdobył bramki. Asysty? Po jednej zaliczyli Mula i Tachi, ale pierwszy z wymienionych od dłuższego czasu jest już zawodnikiem podstawowej jedenastki.

Przed Wisłą jeszcze siedem kluczowych spotkań. Absencje na pewno się pojawią, a wtedy szkoleniowiec “Białej Gwiazdy” może mieć niezbyt przyjemny ból głowy, bo rezerwowi nie dają wielu argumentów, by wierzyć w fakt, że dadzą tej drużynie odpowiednią jakość.

Póki co nie wiemy, gdzie Wisła będzie grała w kolejnym sezonie. Wiemy jednak jedno - latem ten zespół będzie potrzebował kolejnych wzmocnień, bo na dziś kołderka wydaje się ciepła, ale wyjątkowo krótka. Zwłaszcza w Ekstraklasie grupa 13-15 jakościowych piłkarzy na pewno nie wystarczy.

Fani klubu z Reymonta nie powinni się jednak martwić. Dyrektor sportowy klubu, Kiko Ramirez na pewno ma już notes wypełniony kolejnymi nazwiskami Hiszpanów, którzy mogą iść drogą swoich rodaków, robiących obecnie w Krakowie prawdziwą furorę. Wisła już teraz jest bardzo hiszpańska, a będzie pewnie jeszcze bardziej. Nie mamy jednak nic przeciwko - póki piłkarze z tego regionu Europy podnoszą jakość w polskich klubach, są tu zdecydowanie mile widziani.

A jeśli w najbliższym czasie kilku zawodników z drugiego szeregu “Białej Gwiazdy” nie potwierdzi swojej przydatności nawet na boiskach pierwszej ligi, trudno będzie liczyć na nich w przypadku ewentualnego awansu do Ekstraklasy. Przy Reymonta mogą więc odbyć się spore czystki.